سلطان جهانم
زمین ویکسره هرچه درآن است از آن من است
وسواربر اسب تادل آفتاب می رانم.
وقتی عاشقم
رودی ام ازروشنایی
بی آن که دیده بتواندبیندش
وشعردردفترم
بدل به یاس وشقایق می شود.
وقتی عاشقم
آب ازانگشتانم سرریزمی کند
سبزه درزبانم می روید
وقتی عاشقم
درآن سوی زمانم
وقتی عاشقم
درختان همه
پابرهنه ار برابرم می دوند...
کلمات کلیدی :
شعر
